Column Jacobine van den Hoek: Hetzelfde en toch anders

Dezelfde muren, bijna dezelfde meubels en op dezelfde plek onze voordeur. Na twee en een halve maand wonen we weer in het huis waar we al duizenden voetstappen hebben gezet. Toen ik ons huis binnenkwam liep ik rond als een toerist. Ik legde mijn hand op de vers geverfde trapleuning. Die bungelt niet meer, maar zit nu stevig tegen de muur geschroefd. Ik draaide aan een nieuwe lichtschakelaar, bewonderde de lichtinval in het trapportaal, bekeek de kunstfoto in de hal en luisterde in de woonkamer naar de vreemde echo. In plaats van houten planken liggen er nu plavuizen in onze woning en onze keuken en badkamer zijn spiksplinternieuw. Oude leidingen, riool en bedrading zijn vervangen. Waar we voorheen op vier gaspitten kookten, koken we nu op een gladde, donkere glasplaat en waar ooit een doorgang was, staat een koelkast tegen een muur. Het is hetzelfde en toch anders.

Op 29 juni werden vijf mensen welkom geheten door de burgemeester Poppens. Ze werden voorgesteld en de gemeenteraad mocht met stemmen goedkeuring geven aan de benoemingen. Vier van de vijf voorgedragen wethouders waren bekenden, maar het gezicht van Adam Elzakalai is fonkelnieuw. Het Amstelveense college van B&W is hetzelfde, maar toch anders. Blikken werden uitgewisseld en hartelijke wensen uitgesproken. Het nieuwe college heeft er zin in.

Het heeft me altijd verbaasd dat wanneer een schakel wordt vervangen het geheel onvermijdelijk verandert. Haal je een verbindingskraal uit een ketting dan wordt het een lange draad. De dynamiek van een groep wordt vaak onderschat. Plaats een nieuw lid in een groep en de energie zal veranderen. Plaats een muur waar eerst een doorgang was, verander de ondergrond en je zult de ruimte anders ervaren. Veranderingen zijn goed om het geheel te laten bewegen. Atomen moeten stromen en doen dat bij veranderende samenstellingen. Dat besefte ik, toen ik ons ‘nieuwe’ huis verkende en later de berichtgeving zag over de benoeming van de Amstelveens raad voor de jaren 2022-2026. Stilstand is achteruitgang, het is niet voor niets een cliché. De nieuwe wethouder, Elzakali, zal de oude garde uit gebaande paden drukken. En dat hoeft niet slecht te zijn. Laten we blijven bewegen en veranderen met open vizier. Vanuit mijn ‘nieuwe’ huis zie ik de toekomst zonnig tegemoet.