Column en Blog
Feiten en fantasie, realiteit en verlangen
Rubrieken: Column en Blog, Conchita Willems
Gepubliceerd:
Laatste update:
Auteur: Kees & Conchita
“We zijn bewust geen dataverzamelbedrijf” Het Deense Too Good To Go is nu ruim vier jaar actief in Nederland. Met heldere overtuigingskracht. Er is echter meer nodig, merkt countrymanager Nederland Geertje Zeegers. “Er liggen grote kansen in data-analyse.” https://toogoodtogo.nl/nl/movement/knowledge
Hebt u ook dat onderscheid ontdekt tussen feiten en fantasie? Tussen realiteit en verlangen? Tussen kennis en aanname? Neem nou die enorme voedselverspilling. Er is sprake van voedselverspilling als voedsel dat is geproduceerd voor menselijke consumptie, hier niet voor wordt gebruikt. Bijvoorbeeld voedsel dat voor of na houdbaarheidsdatum wordt weggegooid, of voedsel dat wel of niet bedorven is. Wat een uitkomst om bij supermarkten, restaurants en koffiecorners in de buurt ons aan te sluiten bij Too Good To Go! Geruime tijd maken wij gebruik van deze effectieve voorziening in de omgeving. Voedsel redden, creatief in de keuken staan om spannende maaltijden te bereiden vanuit divers aanbod, vriendschap ontwikkelen met supermarkten, restaurants en koffiecorners die, net als wij, ook tegen voedselverspilling zijn. Die zich hard maken hiervoor in de dagelijkse praktijk: top! Om van hun mening een feit te maken, niet vanuit een luchtkasteel: meer en meer ontwikkelen voedselstrijders dit besef. De strijd tegen voedselverspilling is in relatief korte tijd mogelijk geworden, bewijst onder meer deze jonge organisatie Too good to go. Het verlangen van jonge mensen werd omgezet in de realiteit: hun fantasie is tot een bewonderenswaardig feit geworden!
Zo moedig deze voedselstrijders bedrijfsbeleid ten dienste aan wereldwijde klimaatverandering realiseren, kan op landelijk niveau eenzelfde moed worden ingezet bij het debat rond de rechten van de Waddenzee. De studie van Tineke Lambooy en Tessa van Soest op verzoek van de Waddenacademie over de staat van dit uniek gebied, waarschuwt ons dat het niet goed gaat ermee. De studie werd op 30 november aan minister Van der Wal (Natuur en Stikstof) overhandigd. Door het toekennen van wettelijke rechten aan de Waddenzee, kunnen de unieke natuurwaarden van dit gebied beter worden beschermd. De ecologie van de Waddenzee moet volgens de minister worden verbeterd. Natuur en economie zijn uit balans, en juist de optelsom van alle afzonderlijke manieren waarop de Waddenzee wordt gebruikt, legt enorme druk op de draagkracht van de natuur. De minister bepleit een integrale aanpak die de druk op de natuur in zijn geheel vermindert. Zij denkt, net zoals haar voorgangers dat dachten, dat meer beleid, een nieuw beleidskader, de oplossing is. Er zijn minder vogels en vissen en de Waddenzeebodem daalt door gas- en zoutwinning, terwijl de zeespiegel stijgt. De belangrijkste conclusie uit dit onderzoek is dat rechten geven aan de Waddenzee een kansrijk idee is. Juist als er een ‘natuurrechtspersoon’ komt, die het mandaat heeft om ecologische waarden van de Waddenzee te beschermen. De Waddenzee krijgt dan zelf een stem bij alle beslissingen. Zo’n natuurrechtspersoon heeft een onafhankelijk bestuur en een eigen budget. Verder is het belangrijk om betrouwbare kennis beschikbaar te hebben voor deze natuurrechtspersoon. De Waddenacademie, en ook andere onafhankelijke kennisinstellingen krijgen daar dan een rol. Het onderzoek laat zien hoe versnipperd het bestuur en beheer van de Waddenzee op dit moment is. Ministeries, provincies, gemeenten, Rijkswaterstaat, de Deltacommissie, het RIVM, de SODM, om wat te noemen, nemen besluiten over allerlei economische activiteiten en aanleg van infrastructuur. Terwijl niemand opkomt voor het ecologisch belang van de Waddenzee als geheel. Wat is Nederland zonder Waddenzee? Zetten we een moedige stap vooruit om dit werelderfgoed versterkt aan de volgende generatie door te geven? Horen we binnenkort van de minister of bewuste moed verbindend heeft gewerkt in plaats van focus op bureaucratische beleidsprocessen?
Het is hoopgevend dat jongere generaties zich inspannen voor ecobesef en klimaatverandering. Veel jonge mensen creëren dit door proactief projecten lokaal, landelijk, en op een prachtige manier ook wereldwijd, te realiseren. Vanuit de waan van de dag stellen ze zichzelf doelen, geloven krachtig in die doelen, en veranderen vol zelfvertrouwen de wereld in wording. De planeet in benarde toestand helpen zij, inderdaad. Door verbonden te zijn met klimaatbeweging, inspireren zij jeugd, volwassenen en ouderen om zich heen: Bijzonder!