Bidden kan heel goed met kinderen

Woorden hebben kracht in je onderbewustzijn

Geloof in de macht van je bovenbewustzijn

Niets is toeval: het valt je toe

Adem in, adem uit je goede wens

Besef bedachtzaam de flow van bewegen

In je, nu, meer en meer in zegen

Focus op wat goed is en waar

We zijn Gods geschenk voor elkaar

Ik zeg ‘ja ja’ en ben tevree

Talent is wie je bent: ga je mee?

Mediteren, stiltemomenten, bidden: het kan heel goed met kinderen, alleen korter van duur en speelser. Ze gaan makkelijker uit hun denken dan volwassenen en vinden het heel gewoon om naar binnen te gaan, naar hun veilige plek binnen, waar ze kunnen luisteren naar of praten met hun eigen geweten. Het werkt ook heel ontspannend als ze gaan slapen. Sowieso is oprecht bidden alleen en met elkaar, een prachtige aanraking met het Hogere. Je ten diepste bewust naar Licht en Liefde in en om je heen toekeren. Het versterkt waardengericht denken en doen in de alledaagse dingen van het leven. Je kunt morele vragen en dilemma’s beter herkennen en leert hoe je met behulp van je geweten, je eigen beste weten, tot onderbouwde keuzes kunt komen. Zullen we omstandigheden creëren om dit proces te bevorderen? Onderstaand verhaaltje ontroert.

Toen een vrouw thuiskwam van het boodschappen doen en de voordeur van haar huis open deed, kwam er een vreemde hond aanrennen en glipte langs haar naar binnen. Toen ze haar boodschappen in de keuken neerzette, lag de hond al in een stil hoekje van de kamer te slapen. Het was een goed verzorgde labrador met een halsband om. Omdat de vrouw van honden hield en deze erg sympathiek vond, liet ze hem bij haar in de kamer liggen. Na ongeveer twee uur werd de hond wakker; ze opende de voordeur en weg was hij. Ook toen hij de volgende dag terugkwam, liet ze hem binnen. Weer ging hij behaaglijk in de hoek van de kamer liggen en deed zijn twee-uur durende middagdutje. De vrouw vroeg zich af waar de hond vandaan kwam en waarom hij haar opzocht. Dus schreef ze een briefje, vouwde het dicht en stopte het onder de halsband van de labrador. De tekst was als volgt:
Uw hond bezoekt mij en doet niets anders dan in mijn kamer vredig liggen slapen. Omdat hij zo’n lief en vriendelijk dier is, heb ik er compleet geen last van. Alleen zou ik graag willen weten waar hij woont en waarom hij meer malen bij mij langskomt.
De volgende dag was de labrador er weer en ging in zijn hoekje liggen. Onder de halsband zat een ander briefje, waarop stond:
Mijn hond leeft in een huis met veel lawaai en onrust, zijn tamelijk gestreste baasje met zijn nogal praatzieke vrouw en vier luidruchtige ADHD kinderen. Bij u zoekt hij stilte en rust; misschien mag ik een keertje meekomen?
Bron verhaaltje: https://dezinnigezaak.nl/zinni...