Blog Sandra van Engelen: Week der onthullingen

Eerlijk gezegd had ik iets over de AOW willen schrijven, immers in het regeerakkoord wordt daarover het nodige gezegd en het commentaar in de media is niet van de lucht. A.s. dinsdag wordt hierover in de Tweede Kamer het debat gevoerd en ik verwacht dat dit het nodige vuurwerk oplevert. Het is een lastig onderwerp, de materie is ingewikkeld en eigenlijk durft niemand zijn vingers daaraan te verbranden.Afwachten maar!

Ik heb besloten over iets anders te schrijven.

Iets waarover ik eigenlijk in shock was! Wat bleek? Het bleek dat de nodige bekendheden het deze week recht voor hun raap én voor hun kiezen kregen en wat mij betreft helemaal terecht: óf het nu ging over niet-gevaccineerd zijn, de waarheid daarover geweld aandoen en uitgesloten worden van een tennistournooi óf een prins die zich meer meende te kunnen veroorloven dan een ander óf een premier die denkt dat de corona-wetten er alleen voor zijn onderdanen zijn óf een tv programma waarbij al jaren de nodige onverkwikkelijkheden gebezigd worden óf een jong meisje dat vermoord gevonden wordt: het is te verschrikkelijk voor woorden! Wat een rotweek….

En er zullen vast nog veel meer zaken zijn waar ik met veel ongeloof naar zou kunnen kijken: hoe is het in de wereld allemaal mogelijk?

Zijn we zover met ons allen afgedwaald dat we denken onze eigen wetten te kunnen maken ongeacht de consequenties die dit voor de ander heeft?

Die ander die in de rol van de underdog het onderspit delft? Die voor de rest van zijn/haar leven de littekens ervaart? Die het geloof in de ander heeft verloren? Die de oude ontgoogelde moeder is voor wie de plicht vóór het gevoel komt? Die achterblijft en niet mag zien hoe hun mooie meisje opgroeit? We zullen het allemaal nooit weten maar het is in- en intriest en zegt iets over hoe we omgaan met onze normen en waarden.

Veel hiervan zijn we In de afgelopen decennia kwijt geraakt en niets dat ons daarop strak aanspreekt. Vroeger deed de kerk dat, vandaag de dag is dat dus anders. Oh nee, ik denk niet dat de kerk ons daarvoor kan behoeden immers in de kerk zelf zijn verschrikkelijke dingen gebeurd. Maar er moet toch iets zijn dat ons er van weerhoudt om tot een verschrikkelijke daad over te gaan? En dat knaagt aan ons geweten?

Voor nu blijft het de vraag of je kunt voorkomen dat hooggeplaatsten zich respectloos opstellen, dat een nr 1 in de tenniswereld denkt zich niet aan de regels van een land te hoeven houden (en vader maar schreeuwen dat ook Jezus zo behandeld is), dat adel verplicht maar deze regel niet opgaat voor een Engelse prins die wellicht murw is gemaakt door het systeem waarin hij is opgegroeid óf dat omgaan met roem door een succesvol tv programma op den duur moeilijk is vol te houden en je verlaagt tot ontoelaatbaar gedrag?

Gelukkig maakt de wetenschap dat er méér dan genoeg mensen zijn die zich laten leiden door het goede te doen en te willen blijven doen, mij oprecht blij en hoopvol. En daar wil ik dan ook in blijven geloven, dit met elkaar te blijven doen, elkaar vast te blijven houden en elkaar blijvend stimuleren hiermee door te gaan. Doet u ook mee?

Ik wens u een mooie, nieuwe week.