Column Amanda ten Cate: Melancholisch mijmeren

Het woord van het jaar is bekend! Jawel: "Prikspijt." Een controversiëel woord waarover we weer lekker met elkaar kunnen kissebissen. Ik kies daarom mijn eigen woord van het jaar. En voor mij is dat: “mijmeren.” Want man man, wat heb ik toch een hoop gemijmerd dit jaar. Als ik zo kijk naar de columns die ik geschreven heb, of terugdenk aan momenten tijdens dit jaar. Eigenlijk doe ik nu aan melancholisch mijmeren. Terwijl ik dit opschrijf, kan ik het natuurlijk niet laten om een gedichtje te wijden aan mijn woord, of eigenlijk woorden van het jaar: “Melancholisch mijmeren.” Ik wens iedereen een gezellige, liefdevolle jaarwisseling en voor 2022 kan ik alleen maar zeggen: Vecht om jouw dromen waar te maken en laat je door niets en niemand tegenhouden tot je alles geprobeerd hebt, want we leven tenslotte maar één keer! Alle goeds lieve lezers en tot volgend jaar!

Melancholisch mijmeren.

Ik mijmer melancholisch over het afgelopen jaar

Ik hang op mijn bank turend in de verte

Ik tuur naar de voorbij drijvende donkere wolken

Ik mijmer melancholisch terwijl de tijd verder tikt

Ik hang op mijn bank turend in de verte

Het maakt mij melancholisch over mijn controversiële leven

Ik mijmer melancholisch terwijl de tijd verder tikt

Mijn lichaam vullend met nieuwe oerkrachten

Het maakt mij melancholisch over mijn controversiële leven

Oxytocine en adrenaline banen zich een weg door mijn aderen

Mijn lichaam vullend met nieuwe oerkrachten

Voelt euforisch en krult mijn mondhoeken

Oxytocine en adrenaline banen zich een weg door mijn aderen

Een aangename kriebel zet mijn lijf “aan”

Voelt euforisch en krult mijn mondhoeken

Vol goede moed sta ik op van mijn bank

Een aangename kriebel zet mijn lijf “aan”

Ik tuur naar de voorbij drijvende donkere wolken

Vol goede moed sta ik op van mijn bank

Ik mijmer melancholisch over het afgelopen jaar

(dichtvorm: pantoum)

Foto pixabay