Rubriek Raad op de Plaat: Rosalie Bouwman

In de rubriek Raad op de Plaat stellen de raadsleden zich voor. Deze keer is de beurt aan PvdA-raadslid Rosalie Bouwman.

Wat is jouw favoriete plek in Amstelveen? En waarom is dat zo speciaal voor je?

Mijn favoriete plekje in Amstelveen is bij het kunstwerk De Bal in Wijkpark Middenhoven. Ik woon er vlakbij en zie het kunstwerk dus eigenlijk iedere dag. Ik word er blij van.

Naast het raadslidmaatschap werk je als fondsenwerver bij het Nederlands Openluchtmuseum in Arnhem. Wat doe je graag in je vrije tijd?

Ik lees en schrijf graag. Eind vorig jaar is zelfs mijn debuut gepubliceerd door een uitgever. Ook schilder ik graag meubels. Mijn huis staat vol met kleurig beschilderde stoelen en tafeltjes. Maar ik heb best een drukke baan en daarnaast zit ik in de raad. Dus als ik vrije tijd heb, dan wil ik vaak vooral rust.

Waar ben je trots op als je naar onze stad kijkt?

Ik ben trots op onze aangeharkte, schone, groene en overzichtelijke stad. Ik noem Amstelveen voor de grap weleens prikkelarm. Ik heb autisme en Amstelveen past goed bij mijn behoeften. Voor sommigen misschien saai, maar ik vind het perfect.

Als raadslid vertegenwoordig je de inwoners van Amstelveen. Hoe geef jij daar invulling aan?

Als je eenmaal in de raad zit, blijk je je ambities niet altijd waar te kunnen maken. Soms dwingt de realiteit je om je plannen om te gooien. Dan moet je bijvoorbeeld eerst meer onderzoek doen naar een onderwerp als HIC of Museum Cobra. Je hebt als volksvertegenwoordiger echt een controlerende taak. Dat wil je goed doen.

Wat is jouw grootste drijfveer als raadslid en wat wil je aan het eind van deze raadsperiode bereikt hebben?

Ik maak me zorgen over mensen die ongewild thuis zitten. Zoals kinderen die niet naar school gaan, bijvoorbeeld vanwege hoogbegaafdheid. Maar ook volwassenen kunnen thuis (komen te) zitten omdat ze niet de juiste begeleiding krijgen of bijvoorbeeld geen passende dagbesteding vinden. Maar hoeveel mensen doen niet mee? Waar liggen de grootste problemen? Ik wil de komende twee jaar inwoners, professionals en instanties spreken om hier meer over te weten te komen. Dus wat wil ik hebben bereikt? Dat zoveel mogelijk mensen mee kunnen doen. Vooral de mensen die niet worden gezien, maar dan moet ik die mensen eerst weten te vinden, zodat ik samen met hen oplossingen kan formuleren.