Gedicht Amanda ten Cate: Mijn hand

Participe en de GGZ organiseerde ook dit jaar weer een informatiemarkt voor zorgverleners die te maken hebben met mensen waarvoor het psychisch welzijn (soms) een uitdaging is. Deze markt vond vorige week plaats. Ik had weer de eer om daar een gedicht voor te schrijven. Dat werd dit gedicht:

Mijn hand

Laat mij
Jou mijn handen reiken
Jou zo de weg
Van de helpende hand wijzen

Pak mijn handen maar
Ik zie je, luister je
Je bent niet onzichtbaar
Van belang ben je

De duim duimt
Voor jouw welzijn
Dat je wat je wilt
In het leven bereikt

Graag laat ik mijn vingerafdruk
Achter op jouw glimlach
Als het leven je weer toelacht

Laat knobbels van eelt
Door toewijding en empathie
Weer zachte opperhuid worden

Een luisterend oor
Knoestige knokkels
Vrij en mobiel maken

Ik pols je gemoed
Zorg dat je soms
Handen ten hemel gespreid
Voor even de zon
Op je huid verschijnt
Je bent niet gek
Je bent niet raar
Je hebt een verhaal

Kwetsbaarheid als kracht
Samen word je sterk
Pellen we de lagen van last
Vinden we wie je echt bent

Pak mijn hand want
lijkt de wereld soms zwart?
Dan help ik je graag
Er weer kleur aan geven
Kom met mij mee

--//--