Blog Eljo Morpurgo: Harig zwart, arachnofobie

In het donker zie je ze niet en doe je niets vermoedend je ding. Ik had ze al in geen jaren meer gezien en was daar blij mee. Nu jaren later lijken ze terug te komen en gisteren stond ik er oog in oog mee. Of moet ik zeggen oog on ogen mee, want zo blijkt ze hebben er meer dan twee. En vaak zijn ze met zijn tweeën, zie je er een is de ander vaak ook ergens in de buurt.

Zo wilde ik naar bed en deed het licht aan in de slaapkamer. Rolde het gordijn naar beneden en toen viel het me op. Net boven mijn hoofd op het plafond zat het stilletjes naar me te loeren. Donkerzwart als de nacht, harig en een centimeter of twee misschien wel drie. Aan lijf en dan nog acht van die lange harige zwarte poten.

Als ik ergens een bloedhekel aan heb zijn het deze gasten. Grote zwarte harige spinnen waarvan je denkt dat het familie is van de vogelspin. Nu overdrijf ik met de vogelspin, maar niet in mijn huis graag. Dus deze indringer zeer dier onvriendelijk met de stofzuiger verwijderd. Ik weet het, spinnen dienen een doel in de natuur. Maar dit houdt op in mijn huis. En op het plafons daar kan ik niet bij zonder lange steel.

De spin is een nuttig dier. Dus buiten is het prima voedsel voor vogels. Zelf vangen ze weer kleine insecten als sprinkhanen, kevers, wespen en de irritante muggen. Muggen die je lek prikken en met een rode jeukende bult achterlaten, of meerdere bulten. Deze grote zwarte zijn echte jagers zonder web die stilletjes wachten op een prooi die langs komt.

Het blijkt dus dat deze zwarte tijger weer terug is. Dit is namelijk niet de eerste die ik gezien heb. Wel weer het eerste jaar dat ik ze gezien heb. Dus als je net voor het slapen gaat deze jongen tegenkomt, lig je de gehele nacht toch niet echt rustig. Bij wakker worden is het ook weer het eerste waar je aan denkt. De angst voor spinnen heet arachnofobie.

Een onderzoek laat zien, dat die afkeer bij sommigen mensen onredelijk wordt, heeft volgens psychologen te maken met een angstwekkende ervaring in hun vroege kindertijd. Die ervaring zelf ben je meestal vergeten. Spinnenangst lijkt nogal eens in de familie te zitten, wat kan wijzen op overerving, maar evengoed op aangeleerd gedrag.

Ik kan me een paar van deze ervaringen nog wel herinneren. Zo was ik met mijn zus aan het knikkeren op een leeftijd van zeg zes of zeven. Een grote glazen bonk rolde heen en weer tussen ons in de gang. Mijn zus wilde in het schemer de bonk weer terug tikken met haar wijsvinger, maar ik had de bonk nog in mijn hand. Wat ze aantikte was een enorme spin. Ze schreeuwde van angst en ik deed heftig mee. Nooit meer binnen geknikkerd.

De tweede keer was bij schoonmaken van de douche afvoerputje waarvan ik dacht dat er zwarte haren in zaten. Ik schrok enorm toen de haren in beweging kwamen en door het bad ging rennen. Ik was sneller de badkamer uit dan de spin. En alhoewel de angst voor de kleinere spinnen iets minder lijkt te worden is het voor deze duidelijk niet zo.

Een goed advies als je arachnofobie hebt, houd dan ramen en deuren zoveel mogelijk gesloten.

Geniet van het leven
Eljo Morpurgo

Foto Eljo