Blog Robert Logger: proefkonijn

Dit proefkonijn is het haasje.

In 2020, tijdens de Coronagolf, heb ik mij aangemeld bij het RIVM als testpersoon om de infecties in de gaten te kunnen houden. Dit betekent dat je iedere week een rapportage moet maken of je klachten hebt en, indien je klachten hebt, moet je daar een uitleg over geven.

Het RIVM kan dan beslissen of er een verdere test zal plaatsvinden. In het begin betekende dat dat je naar een testlocatie moest, tegenwoordig heb je een pakket met een zelftest enspullen om materiaal af te nemen voor het laboratorium.

Afgelopen week had ik een zere keel. Dit vulde ik in in de rapportage. “Heeft u nog steeds een zere keel?” Nee, dat niet, alleen mijn stem is nog niet alles. “Kunt u binnen nu en 24 uur een test afnemen?” O ja, dat is mogelijk. Met volle moed pakte ik het testpakket. Het eerste wat mij opviel was de handleiding op A3-formaat. Gelukkig hoef je maar een kant te lezen, de andere kant is een vertaling in het Engels.

Na het lezen van de handleiding liggen er een aantal flesjes en drie wattenstaafjes voor mij op tafel, een voor de zelftest, twee voor de laboratoriumtest. Het eerste staafje ging prima, het tweede wattenstaafje was toch iets te veel voor mijn neus, een niesbui volgt. Nummer drie gaf weinig problemen.

Tijdens het schrijven van dit stukje geeft de test aan dat er geen covid in het spel is. Nu dit bekend is, moet ik nog een formulier invullen, de boel inpakken en verzenden.

Hoe ik mij nu voel?

Ik heb alleen nog wat stemproblemen, hoewel de mensen in mijn omgeving daar geen bezwaar tegen hebben, die vinden het wel lekker rustig.