Column Amanda ten Cate: Poëzie-apotheek

Het is weer een nieuwe maand, dus tijd voor een nieuwe column. Hebben jullie mij gemist? Ik jullie wel. Maar ik heb mij zeker niet verveeld. In de afgelopen maand ben ik druk bezig geweest met de apotheek. En nee, niet op medisch gebied gelukkig, daar heb ik even genoeg van. Maar met een poëzie-apotheek. Een hele tijd geleden heb ik hier al eens een column aan gewijd waarin ik over de apotheek in Engeland en wat poëzie voor mij betekent. Wat dat betreft was de Corona-periode toch een hele fijne tijd. Door de rust toen heb ik over mijn vrijwilligerswerk nagedacht en had toen zoiets van; Wat let mij om hier een apotheek op te zetten? In het ideale leven zou ik genoeg geld hebben en met dat geld een klein pand kopen waar ik een stuk of vier tafels met stoelen neer kan zetten, de wanden gevuld zijn met opbeurende gedichten en waar ik koffie, thee, warme chocomel en water serveer en een paar verschillende koeken, meer niet. En natuurlijk voor een kleine prijs. Je kunt dan naar mijn apotheek komen om een gedicht te bestellen, af te halen, één van mijn kant en klare gedichten te kopen. Bijvoorbeeld als cadeautje voor iemand die net geslaagd is. Of juist iemand die moet herkansen om diegene een hart vol moed onder de riem te steken. En je kunt een "bakkie met koekie" komen doen om even te kletsen als je behoefte hebt aan een praatje, of gedichten te schrijven, waarbij ik je natuurlijk help als je dat wilt. Oh wat zou dat geweldig zijn als dit kon!

Maar even terug naar de werkelijke wereld. Helaas heb ik die centen niet en moet ik dus roeien met de riemen die ik heb. Gelukkig hebben we dan Participe en de enthousiaste wijkcoach van het MOC die mij op maandagmiddag de ruimte biedt daar te mogen zitten met mijn apotheek. Om het een beetje herkenbaar te maken heb ik een doktersjas gekocht waar ik met zwarte stift allerlei poëtische kreten op heb gezet. Daarnaast wil ik nog wat bordjes ter herkenning maken. Ik heb al één enthousiaste dame die trouw elke maandagmiddag komt en vol enthousiasme met mij aan verschillende gedichten werkt. Ook heb ik al een aantal "gedichten op recept" mogen maken. Deze doe ik in een medicijndoosje, en ik noem ze: Poëzitamol. Daarnaast heeft mijn idee ook het Odensehuis in Amstelveen bereikt en twee dames van het hoofdkantoor. Voor hen mag ik workshops doen met de mensen.

Het is nog maar het begin maar kijk eens hoe het al loopt en hoe de werkelijke wereld al haast een droom is! Ik hoop dat meer mensen dit fenomeen ontdekken en ik een hoop mensen een glimlach als bijwerking van mijn medicijnen mag brengen!

Ik zal jullie maandelijks meenemen in het wel en wee van de apotheek. En mocht er tussendoor een leuk uitje in Amstelveen zijn, horen jullie ook van mij! En schroom niet om ook een recept aan te vragen bij "Mandy's meds."

Ik wens iedereen een inspirerend weekend!