Column Jacobine van den Hoek: De herfst van je leven

Is het een sperwer, buizerd of havik die daar boven de bomen vliegt, op zoek naar een prooi? Met uitgestrekte vleugels zweeft de roofvogel boven het Amsterdamse Bos. De bladeren zijn nog groen. De bladerdos dunt nu snel uit. Onder de Corsicaanse den ontstaat een heksenkring van nevelzwammen, de hoed van een melkzwam op een oude stam vormt een afdakje voor insecten. Schimmels ontwikkelen zich razendsnel; minuscule schimmeldraden groeien tussen dode bladeren, duiken de grond in, of dringen door in dood hout. Schimmels en bacteriën maken humus voor planten. Binnenkort zullen bloem en blad vallen. Alles wat leeft zal zich naar binnen keren. Het is herfst.

Als een sperwer hang ik boven mijn gezin, en als een nachtuil loer ik om me heen; gaat alles nog wel goed? De school is weer begonnen, verantwoordelijkheden worden gevraagd. Klanten vragen om aandacht. Om voornemens om te zetten in daden is actie vereist. De lichtheid van de zomer gaat langzaam over naar schemer en iedereen weet dat winterse duisternis zal volgen. Ook al lijkt het eindejaar ver weg, wanneer resultaten worden bekeken en vergeleken, het komt steeds dichterbij. Ter voorbereiding koop ik kaarsen op het Stadsplein om ons huis te verlichten en ik vul de voorraad etherische oliën aan voor een aangename geur. Dekens worden tevoorschijn getoverd, en kussens promoveren van decoratiestuk tot steun.

“Je bent in de herfst van je leven” is een uitdrukking die bij sommigen een negatieve weerklank geeft. Net als eekhoorns, muizen en ratten die eikels, noten en dennenkegels verstoppen om de winter te overleven, ben je in de herfst van je leven vaak bezig een gezonde voorraad op te bouwen. Ook ik werk eraan. Ik doe niet aan de lijn, ik eet meer dan voldoende. Sporten doe ik bijna obsessief. Mijn lichaam is immers de tempel, waar mijn geest het mee moet doen. Fundering is belangrijk. In huis vul ik voorraad aan, de winter komt eraan.

De zomer heeft me energie gegeven. De herfst geeft me rust. En in de winter vang ik elk zonnestraaltje op. Want één les heb ik in de herfst van mijn leven al geleerd: het leven is complex en te kort om er niet van te genieten. Sperwers, buizerds en haviken blijven jagen. Zwakkere vogels worden opgeslokt. Maar in de lente kwinkeleren die overlevenden weer vrolijk in het bos.

Jacobine van den Hoek https://www.jacobinevandenhoek...

Foto van Jacobine