Column Jacobine van den Hoek: Schone lei

Ik sla de laatste pagina van mijn (school)agenda om. 26 juli staat er niet meer in. Jaren terug – ik liep toen in een mantelpakje, droeg hakken en sprak mensen op ‘hoog’ niveau – ben ik begonnen om naast de digitale agenda ook een papieren agenda bij te houden. In één oogopslag zie ik mijn week, de afspraken én de aantekeningen en to-do-dingen. Alles is er rommelig ingezet. Meestal met potlood. Soms met pen. Er zijn doorhalingen, strepen en een groot kruis wanneer een afspraak niet is doorgegaan. Noem het ouderwets, maar ik weet dat mijn verleden, heden en toekomst op papier niet zullen verdwijnen bij een digitale storing.

Op vandaag staat er met grote letters de naam van onze zoon in mijn agenda. En de plek waar hij naartoe zal reizen. Voor het eerst van zijn leven zal hij zonder ons in een vliegtuig stappen en naar het zonnige zuiden vliegen. Voor de zekerheid heb ik ook de terugkeerdatum opgeschreven. Het is maar een week, zeg ik tegen mezelf. Ze zullen het leuk hebben, het zal vast goed gaan. Ook staat de naam van een vriendin in grote letters op vandaag. Zij loopt nu de laatste kilometers van de Nijmeegse vierdaagse. Woensdag heb ik haar aangemoedigd, toen was het al zwaar. Bij het idee dat ze de finish zal halen, springen de tranen in mijn ogen.

‘Een wereldwijde computerstoring heeft ervoor gezorgd dat vluchten worden geannuleerd.’ Het is een pushbericht dat ik net ontving, terwijl ik door mijn agenda bladerde. Mijn zoon vertrok vanmorgen om zes uur – de goedkoopste vlucht. Hij heeft nergens last van gehad en stuurde een vrolijke foto van hem en zijn vrienden. Ik reageerde met een bericht waarin ik zei dat hij geluk had. ‘Het is met je meegevlogen. Houd het vast!’ Voor de zekerheid zet ik in mijn agenda een hartje bij zijn naam.

Soms blader ik door oude agenda’s. Zo wandel ik door mijn verleden: doktersafspraken, schoolbezoeken, ik weet nog precies hoe ik me toen voelde. Dat gevoel krijg ik niet wanneer ik mijn digitale agenda bekijk. Bits en bytes doen weinig met me. Het heeft geen begin en eind, de data is eindeloos. Het is zo veel dat ik erin verzuip. Daarom heb ik ook voor dit jaar weer een schoolagenda gekocht. Volgende week begint er weer een nieuw jaar! Mijn agenda ligt als een schone lei voor me klaar.

Columns: https://www.jacobinevandenhoek...

Jacobine van den Hoek is een Amstelveense columnist en heeft inmiddels twee historische romans geschreven. De personages in de boeken zijn altijd sterke vrouwen uit het verleden. https://www.jacobinevandenhoek...