Indringende noodkreet uit Amstelveen over zomer vol vliegherrie

Een lezer schreef een indringende brief aan de wethouders van Amstelveen over de maandenlange terreur door extra vliegverkeer als gevolg van slecht gepland baanonderhoud. SchipholWatch ontving een kopie en vroeg of deze op deze site mocht worden gepubliceerd.

Geachte Wethouders,

Hoe moet dit nu verder? Ongeveer een halfjaar geleden had ik een fijn gesprek op het stadhuis te Amstelveen. Ik nam mee naar huis: menselijkheid, compassie en hoop. Misschien dat er een kentering gaande is en dat Amstelveen weer leefbaar wordt voor ons?

Dat er harde grenzen getrokken worden. Geluidmetingen! Yes. Er is op mijn postcode geen werkend Nomos-meetpunt, dus alle overlast hier, die bestaat niet. Het gesprek vond plaats naar aanleiding van het langdurige onderhoud aan de Zwanenburgbaan in 2023. Dat duurde van januari tot half juni.

Ik schreef al eens aan Schiphol. Wat is er veranderd? Waarom wordt de Buitenveldertbaan sneller ingezet bij bepaalde weercondities waar dat eerder niet zo was? Het antwoord was iets met knopen en dwarswind-componenten. Je krijgt uitleg en informatie. Maar niets concreets. Wetteloosheid.

Twee weken geleden kregen we, bewoners uit Amstelveen, Amsterdam-Zuid en Zuidoost, Ouderkerk, Muiden, Duivendrecht en Almere een harde klap in ons gezicht, tenminste dat was mijn ervaring. Nog eens veertien weken onderhoud, onaangekondigd.

Was er niet vrij recent flink onderhoud geweest aan de Zwanenburgbaan? Oja, dat was de reden waarom ik uiteindelijk was uitgenodigd om te komen praten in Amstelveen, het was vorig jaar een wanhoopskreet van mijn kant. Het was die van vijf maanden met uitloop waardoor ik een inwerkperiode niet had gehaald.

Dat was kort na het wisselen van job omdat ik net hersteld was van een grote operatie. Ik was ingestort vanwege een bijna continu nachtelijk gebruik van de Buitenveldertbaan. Ik raakte verward en wilde niet meer leven.

Ik vind dit raar om te zeggen en om toe te geven, maar ik wil eerlijk zijn en vertellen wat de impact is. Het gaat veel verder dan niet in de tuin kunnen zitten.

Sinds januari 2023 is er geen enkele feestdag geweest en ook geen zomer, geen lente, geen winter en geen herfst zonder vlieggeweld van de Buitenveldertbaan. Pasen, Hemelvaart, Pinksteren, Koningsdag, zomervakantie, Kerst en Oud & Nieuw, altijd herrie. En in 2024?

Ik herhaal: Hemelvaart, Pinksteren, Koningsdag, zomervakantie, het zijn steeds dagen waar je naar uitkijkt. Maar ik maak die mee op de bank met een deken over mijn hoofd en gehoorbescherming, wachtend tot het overgaat. Na een tijdje slaap ik niet meer. Gelukkig zijn er slaappillen. En bedankt he? Luchtvaartbranche.

Ik las het aankomende volkomen voldongen feit in het lokale platform Amstelveenz, nu zo’n vier weken geleden. Mijn wereld stortte in.

Compensatie? Er is niets dat dit kan compenseren. Ik had me vastgehouden aan de belofte dat “na de Aalsmeerbaan houdt het onderhoud even op”. Nog even doorzetten dus. Een mooie zomer en ik kan weer vol vooruit.

Er was in het begin van dit jaar tot mei langdurig onderhoud aan de Kaagbaan. De belofte was dat wij in Amstelveen een zomer zouden krijgen. En tijdens het Pinksterweekend zou de Buitenveldertbaan zelfs even in onderhoud zijn.

Maar nee, zelfs dan is deze in gebruik met dank aan de luchtverkeersleiding. Het zou zo mooi zijn geweest. Genieten van de zomer en lekker werken. Ik ben ZZP-er geworden en heb een onderzoeksfunctie aan de VU. Heb vrijheid, kan net rondkomen. Leuke projecten in de natuur.

Maar ik zie alles nu weer instorten. Waarom? Omdat het bestuur in Nederland zijn burgers niet beschermt. De overheid is er niet voor ons maar voor Schiphol, de KLM en de hub met overstappers. Het meest nare vind ik dat niemand zijn verantwoording neemt en zich uitspreekt.

Zoals gezegd: hinder gaat veel verder dan niet in de tuin kunnen zitten. Je thuis is niet meer je thuis. Je kunt niet in de stad zijn, je kunt niet meer ontspannen. Je kunt niet thuis werken, je kunt niet vluchten.

Op dag drie van dit voldongen feit werd het me al teveel. Van 06:50 tot 22:20 uur constant loeiende ‘stille’ vliegtuigen. Onrustige nacht. Half zes wakker geschrokken van een afbuigende cargo vanaf de Polderbaan.

Meeting voorbereiden samen met collega uit Italië. Hoofdpijn, hartkloppingen onrust. Zeven uur begint het inferno: 85 decibel startpieken dus tot ‘s avonds 22:30 uur weer. En op repeat.

Mijn oordopjes zijn aan het knellen. Fijne meeting gehad. Daarna overzicht maken en dan merk ik dat mijn emmer is overgelopen. Het vonnis voor vandaag, morgen en overmorgen, is dus weer de komende maanden leven met de chronische ziekte Schiphol.

Mijn grote vraag is: WAAROM ondernemen jullie geen actie?

Dit kan toch niet? Het onderhoud in 2023 was toch echt al een absolute grens. Het is uit te hand gelopen. In 2017 duurde onderhoud zes tot acht weken. Er gaat iets niet helemaal goed. En er is geen correctie.

Ik lees op vliegherrie.nl de meest schrijnende verhalen. Tip: lees het eens dan zijn die ervaringen niet voor niets opgeschreven. Ik vind daar troost. De gemene deler is dat als we schrijven aan gemeenten, aan de bel trekken, dat we allemaal worden verwezen naar BAS.

Ja, alsof we dat niet hebben gedaan. Daar waar, en het moet worden gezegd, een alleraardigste vent zegt dat hij het snapt. En dat het uiteindelijk aan de beleidsmakers ligt. Waarop ik zeg dat die onder druk staan van de lobby. Niemand beweegt en wij zitten vervolgens met de gevolgen. Groepen die het voor ons opnemen worden weggezet als activistisch en dat is het dan.

We kunnen dit niet nog eens veertien weken volhouden. Dat gaat gewoonweg niet. Ik kan het echt niet. Ik wil het ook niet, het is niet eerlijk. Het schaadt ons. Wij willen ons thuis terug.

Mijn vraag is hoe kan ik zorgen dat er nu wel wat gebeurt? Er is bijvoorbeeld een kort geding in de maak. Is het een idee als wethouders en gemeenten te doneren en zich hier over uit te spreken? Of laten we met elkaar een front maken.

Mijn punt is dat ergens iets moet veranderen. De verandering gaat niet van boven komen, helaas. Dus waarom kan er niet van binnenuit een statement worden gemaakt vanuit de verschillende getroffen gemeenten? Samen staan we sterker.

We hebben als bewoners helemaal niets om op terug te vallen. We hebben een rechtszaak gewonnen en toch wordt er elke maand weer een stukje meer van ons afgenomen. Net als je denkt dat het niet gekker moet worden, wordt het gekker.

Alstublieft laat dit stoppen, het moet echt stoppen!

Al is het geen startpiek in de avond.

Iets.

De naam van de briefschrijver is bij de redactie van Schipholwatch bekend.

foto: Anemone123 via Pixabay