Jacobine van den Hoek: Laatste column - wat ik nog wilde zeggen

Het is mooi geweest. Dankbaar blik ik terug op tien jaar schrijfwerk voor de wekelijkse column in het Amstelveens Nieuwsblad. Schrijven kan ik alleen vanuit mijn hart en de laatste jaren werden mijn columns steeds persoonlijker. Mijn woorden leverden soms prachtige reacties op. Zo werd ik aangesproken door een stel die mij bedankten. De column ‘Vlieg naar vrijheid’ had hen aangespoord om dat te doen wat ze altijd al wilden doen. Vergelijkbare reacties moedigden mij de laatste jaren aan om te blijven schrijven.

Doe dat waar je gelukkig van wordt. Het zorgt ervoor dat je jong en gezond blijft. Ik zie het aan mijn ouders die als zeventigplussers fit en kwiek door het leven dansen met af en toe een salto mortale. Als ze vallen, staan ze op. Ze zijn mijn voorbeeld in tijden waarin ik twijfel.

Schrijven maakt mij gelukkig. En met inmiddels drie historische romans op mijn naam, waarvan één bestseller, worden mijn dromer groter. Maar ik merk ook dat lezers het onderscheid niet kunnen maken tussen de schrijver die haar ziel bloot legt in columns én de auteur die krachtige, vrouwelijke personages uit de geschiedenis tot leven wekt. Voor lezers moet je in een hokje passen en juist daar heb ik mijn hele leven moeite mee gehad. Zelf schakel ik moeiteloos over van de Jacobine als moeder, naar die van gastvrouw, zakenvrouw, auteur van historische romans, spreker tijdens een lezing naar onbeholpen flapuit. Ik ben het allemaal. Maar anderen raken verward als ze meerdere Jacobines leren kennen. Het botst en knettert in hun hoofd. Er ontstaat weerstand en soms volgens beschuldigingen van onoprechtheid.

Ik wil niemands hoofd laten knetteren en botsingen wil ik voorkomen. Daarom heb ik besloten om in het openbaar de rol als moeder/gevoelsmens/columnist af te stoten. Iedereen die mij wil blijven volgen kan dat doen via mijn website jacobinevandenhoek.nl of via social media. Ik zal mijn best blijven doen om mensen te inspireren met dat wat ik doe. Beweging geeft energie en veranderingen leiden tot nieuwe mogelijkheden.

Nieuwsgierig en enthousiast kijk ik naar de toekomst. Ook al gonst het van de negatieve berichten in de krant, ik weet zeker dat er voor iedereen veel positiefs zal volgen. Bedankt lieve lezers, voor alle mooie reacties. Bedankt dat ik me in al die jaren gewaardeerd heb mogen voelen.

Hopelijk houden we contact.

Jacobine van den Hoek