Hemelpost, kleinkinderen

“We hebben allemaal ons lek en gebrek”, Tijdens onze ontmoeting zei de buurvrouw dit. Bij het ophalen van herinneringen aan de overleden mannen, valt op hoe gelukkig we zijn. Ondanks het enorme missen. Hadden we de hemel op aarde met hen? Deze buurvrouw maakte bijvoorbeeld bovenstaande fantastische quilt van al zijn overhemden. De meest verbindende langwerpige strook was zijn lievelings-overhemd. De vormgeving aan het quiltidee vulde haar met gepast enthousiasme. Knippen, rangschikken en naaien tot het mooie kleed, warm gevoerd afgewerkt; ze slaat het heel graag om zich heen. Dan wordt ze blij en voelt ze zich getroost en sterk. Zelfs nu nog, na 7 jaren.

Het spreekwoord van vroeger, met de quilt nu in gedachten, kleurt onze samenspraak. We denken na over het wel en wee in de samenleving en ons gesprek stokt bij woningnood. Een heet hangijzer! Wat vinden wij als oma’s daarvan? Want dat onze oudere kleinkinderen ermee te maken hebben, is duidelijk. Natuurlijk is er op iedereen wel iets aan te merken. Doen onze beleidmakers het wel goed? Kiezen we onze leiders wel bewust genoeg? Welk voorbeeld delen wij met onze jongeren? En komt die wel helder over zoals we dat echt bedoelen? Want compassie met integere vluchtelingen en behoeften van jongelui om op zichzelf te wonen, onderkennen we: wij oudere oma’s zijn bezorgd!

Als liefde de weg is, is er ruimte genoeg om de juiste prioriteit te stellen. Aanwezig zijn bij vluchtelingen, kleinkinderen beluisteren en in onze harten verblijven als we kijken naar de samenleving? Jawel, dan banen oplossingen zich die weg in actuele noden. Helder in het moment besluiten, met het oog op duurzame gevolgen, voorkomt onbegrip. Als verschillen het menselijke gevoel van samen zijn en co-creëren triggeren, leidt eenheid in de diversiteit. Als de menselijke waarde verinnerlijkt, is eenheid leidend. Nu en in de toekomst het voor jou juiste voelen, zien, denken en doen: het brengt ons, de samenleving, verder in de goede richting. Het is belangrijk om al vóór je te kunnen zien wat je wilt bereiken, wat je wilt co-creëren, alvorens het te manifesteren. Zo brachten wij oma’s onze levenslessen in deze ontmoeting. En onze mannen, de opa’s? Zij waren altijd al zo begaan met de families en de samenleving. Stil werden we ervan, want liefde voor de samenleving maakt bescheiden …

Moge de zon van wijsheid schijnen!