Naar de tandarts

Afgelopen week was het weer tijd voor de halfjaarlijkse controle van mijn gebit. 

Voor veel mensen een ware kwelling, voor mij valt dat wel mee. Dat komt mede doordat mijn ouders mij al heel jong mee namen naar de tandarts en de tandarts met een spiegeltje en een haakje mijn gebit controleerde. Later heeft hij ook gaatjes in mijn melkgebit gevuld. Daardoor ben ik al op jonge leeftijd gewend geraakt aan de tandarts. 

Nu hielp het natuurlijk ook dat, wanneer je geen gaatjes had, je wat lekkers mocht kiezen. “Daarna wel goed je tanden poetsen”, zei hij dan, waarna je trouw knikte en de deur uitging en de paar dagen daarna de tanden ging poetsen alsof het leven er vanaf hing.

Achteraf ben ik daar zeer blij mee, zeker als je mensen ontmoet die de tandarts mijden vanwege de angst voor de tandarts. En dat is jammer, want een goed gebit is belangrijk voor een goede gezondheid. Niet in de laatste plaats vanwege het directe contact tussen tanden,

kiezen en de bloedbaan. Een slecht gebit, vaak met ontstekingen, kan zelfs allerlei hart-en- vaatproblemen veroorzaken. Denk daarbij aan ontstoken, en daardoor lekkende, hartkleppen. 

Vanwege dat laatste zou ik al graag zien dat er weer een halfjaarlijkse controle wordt ingevoerd die gewoon in het basispakket zit, ook voor mensen boven de 18 jaar. Voor mij is de 60 euro, die een controle met reiniging bij mijn tandarts kost, geen onoverkomelijkprobleem, maar er zijn mensen die daar wel problemen mee hebben.

Mocht u dat probleem herkennen, ga dan eens met uw gemeente praten, er bestaan veel regelingen. Mocht je angst hebben voor de tandarts, loop dan toch eens bij een tandarts naar binnen, en geef dit aan. Er zijn zelfs tandartsen die gespecialiseerd zijn in het behandelen van mensen met angst.

Robert Logger