Column en Blog
Omhoog
Rubrieken: Column en Blog, Conchita Willems
Gepubliceerd:
Laatste update:
Auteur: Conchita Willems
Stuur een mail
Even een paar weken geen column. Want ik ben met één van onze zonen mee op pelgrimage naar de ashram Prasanthi Nilayam (verblijfplaats van allerhoogste vrede) in Puttaparthi, Zuid India. Voor verbinding in en om ons heen. Het is ons verlangen, ultieme doel en innerlijk thuisbesef. Het zijn in deze ashramgemeenschap inspireert hiertoe. Ik kijk er zo naar uit om met al die pelgrims samen te zingen voor Vrede! Op mijn 4e jaar reeds (zie foto) was er vanuit het katholieke gezin in mijn kinderbrein intens bidden ontstaan. Het belangrijkste gebed wat spontaan in mij leefde: Here Jezus, help mij te helpen! En lieve Jezus in en om me heen hielp zo prachtig: allemachtig! En nu leren medepelgrims en ik dit verlangen, dit gebed, deze boodschap van liefde, in oplettende dienstbaarheid om te zetten als een offer aan onze gemoedstoestand, dat energetische principe, de diepste ziele essentie. Wat bijzonder om als mens geboren te zijn om blij te ontdekken dat de mensheid in Liefde wijzer, eerlijker en beter wordt! Begin bij jezelf, want ieders bijdrage doet ertoe. En super verheugd zijn wij om door Nederlandse vrouwen zelfgemaakte babykleertjes en van een organisatie ontvangen speelgoed voor een pro deo ziekenhuis op het platteland mee te kunnen nemen.
Mijn geestelijk leermeester Sathya Sai Baba vertelt in een toespraak: Cultuur betekent het opgeven van slecht gedrag, slechte daden en het cultiveren van goed denken, het koesteren van goede gevoelens die leiden tot goede daden. Dit ervaren is een super leerschool en vreugdevolle belevenis! Gewoon doen! Het is niet makkelijk, hoor. Wel oprecht de moeite waard. Het ontluistert. Je komt eigen blinde vlekken en andermans blinde vlekken tegen; dat is een ware schok. En ontroerend helend, tegelijkertijd. Het brengt mij tot het ontdekkend uitspreken van “het spijt me” bij hen, die door mijn blinde vlekken emotioneel pijn beleven. Waarbij ik ook mezelf in deze vergeving betrek. Immers door blinde vlekken doe ik ook mezelf tekort. Zo gezien is de komende pelgrimage een voortdurende oproep tot zelfonderzoek en balans. Laten we vertrouwen in het leven geven, zodat we niet angstig worden. Laten we samen uitademen …
Op de 1e avond afgelopen zomer toen wij in IJsland op bezoek waren, reden we naar de familie richting het noorden. Vlakbij dit doel, plotsklaps als een welkomstgeschenk, stond daar rechts van de rondweg een grote kudde rendieren. Wow zo prachtig stonden zij daar, op wat groen gras aan de kustlijn van de oceaan. Een dankbaar en stil gemoed overviel me. Het rendier heeft een spirituele en beschermende betekenis voor nomaden. Hoe wonderlijk dat ik rendieren mocht zien als start van een memorabele reis in dat land van vuur, ijs, bergen, watervallen en luchten.
Het delen met u via schrijven doet mij dieper beseffen hoe zinvol ontmoetingen in de geest zijn. Geniet u volop in de donkere decembermaand van culturele, religieuze en spirituele feesten? Zie de essentie. Kijk omhoog. Positieve verbinding met dierbaren en de maatschappij: door liefde, begrip en harmonie. Het kán, en brengt geluk. Dat wens ik ons van harte toe, ook in 2025!