Houden van het leven

Onderstaand gedicht schreef Charlie Chaplin op zijn 70e verjaardag op 16 april 1959. Hij deelde erin hoe wonderlijk het is om te blijven groeien in een scheppende gemoedstoestand. Dank aan hem, die grote koning van de komedie. Hij was een bewust mens met goede gedachten, goede gevoelens, goede daden … De foto hierboven maakte een lezer op Texel vanuit het stille strand. Stilte kies je, zie je en voel je. Liefde leren, zien en erin groeien. Samen. Het gedicht inspireert. Voelt u mee?

Toen ik van mezelf begon te houden,

zag ik in dat mijn onrust en emotioneel lijden signalen zijn,

dat ik mag leven in harmonie met mijn eigen waarheid

Nu weet ik: dat is authenticiteit.

Toen ik van mezelf begon te houden,

begreep ik dat ik altijd op het juiste moment op de juiste plek ben

en dat alles gebeurt op precies het juiste moment.

Ik kan dus rustig zijn.

Nu weet ik: dat is zelfvertrouwen.

Toen ik van mezelf begon te houden,

verlangde ik niet langer naar een ander leven

en zag ik dat alles in de wereld om me heen

een uitnodiging is om me te ontwikkelen

Nu weet ik: dat is groei.

Toen ik van mezelf begon te houden,

stopte ik met elke minuut te vullen

en plannen voor de toekomst te maken

Nu doe ik alleen dat waar ik blij van word

waar ik van hou en wat mijn hart laat zingen.

Op mijn eigen manier en in mijn eigen tempo.

Nu weet ik: dat is eenvoud.

Toen ik van mezelf begon te houden,

heb ik me bevrijd van alles wat niet goed voor me was:

voeding, mensen, spullen, situaties

En alles wat aan me trok, wat me wegleidde van mezelf

Eerst noemde ik het ‘gezond egoïsme’

Nu weet ik: dat is liefde voor jezelf

Toen ik van mezelf begon te houden,

begreep ik hoeveel ik iemand kan kwetsen

als ik plotseling verlangens opdring

zelfs als ik wist dat de tijd er niet rijp voor was

en de ander er niet klaar voor was

– zelfs als ík die ander was...

Nu weet ik: dat is respect.

Toen ik van mezelf begon te houden

stopte ik met steeds mijn gelijk willen halen

en sindsdien merk ik steeds vaker

dat niets zwart of wit is

Nu weet ik: dat is bescheidenheid.

Toen ik van mezelf begon te houden

wilde ik niet langer in het verleden leven

en me geen zorgen over de toekomst meer maken

Nu leef ik alleen in het moment

in het hier en nu, waarin alles gebeurt

Nu noem ik dat: zijn.

Toen ik van mezelf begon te houden

zag ik in dat mijn gedachten soms met me aan de haal gaan

en me een naar gevoel kunnen geven

Maar toen ik mijn hart begon te laten spreken

werd mijn mind een waardevolle bondgenoot

Nu noem ik dat: wijsheid.

Wanneer we van onszelf houden

hoeven we niet langer bang te zijn voor confrontaties

met onszelf of met anderen

Zelfs sterren botsen weleens

en daaruit worden weer nieuwe werelden geboren

Nu weet ik: dat is leven

Foto: Henneke Hoffman