Column en Blog
Ellen Weisscher: “Mijn kinderen zijn in mijn hart geboren”
Rubriek: Column en Blog
Gepubliceerd:
Laatste update:
Auteur: Provincie Noord-Holland
Bij Pride Amsterdam varen 26 inwoners van Noord-Holland mee op de provincieboot. Door tijdens de botenparade (6 augustus) hun verhaal te delen willen ze bijdragen aan meer acceptatie van de LHBTIQ+ gemeenschap. Deze serie portretteert 4 deelnemers. In aflevering 2: Ellen Weisscher (59) uit Castricum: “Nog altijd leer ik om mezelf te accepteren. Dat het goed en gewoon is zoals ik ben.”
Ellen Weisscher: “Ik ben geboren met het Mayer-Rokitansky-Küster-Hauser (MRK of MRKH) syndroom. Dat valt onder intersekse en betekent dat ik ben geboren zonder baarmoeder en vagina. Je ontwikkelt je als een normale vrouw, alleen inwendig ontbreekt er iets. De uitwendige geslachtsdelen – de clitoris en de buitenste en binnenste schaamlippen – zijn aanwezig. Met andere woorden: ik ben geboren als vrouw, alleen voldoet mijn lichaam niet aan de normatieve definitie van een vrouw zoals de maatschappij die hanteert.
Toen ik op mijn 19de hoorde dat ik het MRKH-syndroom had, stortte mijn wereld in. Ik voelde me een vrouw, maar niet volledig. Vooral het stuk dat ik geen kinderen kon krijgen, vond ik heel zwaar. Mijn kinderwens was groot. Ik had het idee dat mannen mij niet wilden; of een kind van eigen bloed. Ik dacht: wat ben ik waard als vrouw? Bén ik wel een echte vrouw? Op dat moment zag ik het leven even niet meer zitten.
In de loop der jaren heb ik MRKH langzaam een plek gegeven. Ik ben geopereerd, waarbij een vagina is gecreëerd. Dit had een flinke emotionele impact, maar ik heb er geen spijt van. Ook ben ik gaan nadenken over adoptie. Uiteindelijk heb ik 2 prachtige kinderen geadopteerd, uit Brazilië. Inmiddels is mijn zoon 25 en mijn dochter 30 jaar. Ik zeg altijd: ‘mijn kinderen zijn in mijn hart geboren’. En zo voelt dat ook.
Goed luisteren
Bij veel mensen ontbreekt het aan kennis over MRK en MRKH. Inclusief artsen. In Nederland heeft 1 op de 5.000 mensen het syndroom, maar het wordt door medici nog niet altijd herkend. Het zou fijn zijn als artsen goed luisteren en onderzoek doen. Het is ook belangrijk dat vrouwen met MRK of MRKH goed worden begeleid. Het wordt beter, maar het syndroom en intersekse moet veel meer bekendheid krijgen.
Zo is het belangrijk dat jongeren leren wat een vulva is. De vagina maakt deel uit van de vulva, maar is alleen de doorgang. Het woord ‘vagina’ wordt in de volksmond echter voor een groter deel gebruikt. Daardoor ontstaan vreemde associaties in de hoofden van mensen. Zij maken daardoor onjuiste, kwetsende opmerkingen en doen daarmee – bewust of onbewust – vrouwen met onder meer het MRKH-syndroom pijn.
Bekendheid en begrip
Het is belangrijk dat MRK, MRKH en intersekse meer bekendheid krijgen. Daarom ben ik 14 jaar voorzitter geweest van de Stichting MRK-vrouwen. Ik heb ook meerdere bijeenkomsten bijgewoond van Stichting NNID, de Nederlandse organisatie voor seksediversiteit. Momenteel praat ik bovendien mee over een e-learning voor huisartspraktijken over dit onderwerp. Dat we samen met meerdere organisaties onze krachten bundelen, stemt mij hoopvol. Hierdoor bereiken we meer mensen en komt er meer bekendheid en begrip.
Zijn wie je bent
Pride Amsterdam betekent voor mij vooral trots zijn op jezelf. Het is oké wie je bent. Mijn kinderen hebben het door hun huidskleur bijvoorbeeld ook niet altijd makkelijk. Ik hoop daarom dat ik ze heb meegegeven dat ze mogen zijn wie ze zijn. Voor mezelf geldt natuurlijk hetzelfde. Nog altijd leer ik om mezelf te accepteren. Dat het goed en gewoon is zoals ik ben. En ik ben een heel stuk op weg. Er zal altijd een stukje pijn blijven, maar ik hoef het niet meer weg te duwen. MRKH maakt nu deel uit van mijn leven. Het heeft bijgedragen aan de keuzes die ik heb gemaakt en nog elke dag maak.”
provincie Noord-Holland www.noord-holland.nl%2FActueel...
Foto pixabay