Reis IJsland – De steen

Ontmoetingen met deze stenenverzamelaar en andere stenenverzamelaars, die vanuit hun passie collecties tonen in kleine musea, zijn ontroerend. Hun liefde voor de natuur is zichtbaar. Zij vertelden ons allemaal dat zij sinds hun prille jeugd in hun vrije tijd met een rugzak de bergen in gaan op zoek naar bijzondere stenen. Als de rugzak vol is, keren ze huiswaarts en gaan ze enthousiast slijpen. In elke steen vinden ze iets nieuws en de kick van het vinden van een nieuwe steen is de reden waarom ze jaar in jaar uit naar de bergen gaan. Het is duidelijk dat zij een speciaal talent hebben als het gaat om het vinden van een mooie steen. Geconcentreerd, op zoek naar de schoonheid die zich binnenin de steen bevindt. Deze steen bijvoorbeeld is twee weken slijpwerk geweest. Kijk toch eens hoe prachtig de binnenkant tevoorschijn is gekomen! Hun musea dagen je uit om de schoonheid van stenen te onderzoeken. De passie van de verzamelaars verdiept het bekijken van de stenen. Je waarneming beweegt zich van buiten naar binnen. Dit is de ervaring van bezoekers in diverse stenenmusea, ontdekte ik tot mijn verbazing. De stenen en mineralen stralen een bepaalde energie of kracht uit die een sterke fysieke reactie oproepen. Inspiratie en verstilling zijn het gevolg, indrukwekkend!

Stenen zijn ook symbolen uit de natuur. De steen staat symbool voor kracht en standvastigheid. Hoe is een kei ontstaan? Uit gesteente, onvoorstelbaar lang geleden gevormd uit de vloeibare diepte van de aardbol. Opgestuwd tot een berg, afgebrokkeld door hitte en kou, gepolijst door stromend water. Met stenen kun je bouwen. Stenen kunnen samen een huis worden om in te wonen. Van stenen bouw je een muur om je te beschermen.

De stille toewijding die de verzamelaars beleven en delen, verbindt hen met de bezoekers. Dit zien bewerkstelligt oprechtheid. Je voelt in de stenenmusea een klik van eenheid in je hart. Eén zijn met de natuur en elkaar. Door het ervaren van deze energie, bouwen we aan bewustwording hiervan. Zoals kostbare sieraden verborgen liggen in een kluis, zo liggen kostbare menselijke waarden in het menselijk lichaam. Wat een ontdekking …

Plotsklaps denk ik aan het bekende gedicht van Bram Vermeulen:

Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde
Het water gaat er anders dan voorheen
De stroom van een rivier hou je niet tegen
Het water vindt er altijd een weg omheen

Misschien eens gevuld van sneeuw en regen
Neemt de rivier mijn kiezel met zich mee
Om hem dan glad en rond gesleten
Te laten rusten in de luwte van de zee

Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde
Nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten
Ik leverde 't bewijs van mijn bestaan
Omdat, door het verleggen van die ene steen
De stroom nooit meer dezelfde weg zal gaan

Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde
Nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten
Ik leverde 't bewijs van mijn bestaan
Omdat, door het verleggen van die ene steen
Het water nooit dezelfde weg zal gaan