Wortelliefde

… Ik draag jouw hart bij mij (ik draag het in mijn hart) ik ben nooit zonder (overal ga jij met mij mee, mijn lief; en wat er ook door mij gedaan wordt, komt door jou alleen, mijn liefste) … … Hier is het diepste geheim dat niemand kent (hier is de wortel van de wortel en de kiem van de kiem en de hemel van de hemel van een levensboom; die hoger groeit dan de ziel kan hopen of de geest kan bevatten) en dit is het wonder dat de sterren in hun baan houdt … ~ Deze prachtige woorden van de Amerikaanse dichter E.E. Cummings kwamen direct bij me naar boven na het lezen van het boek ‘Jihad van de liefde’, van Mohamed El Bachir. Mohamed verklaart: ‘Ik ben een jihadist van de liefde. Vraag me niet om te haten, nog liever zou ik sterven!’

Het boek kreeg ik van een weduwnaar en buurman. Die net als hij zelf, net als ik, net als de schrijver Mohamed en net als meerdere mensen om ons heen in Amstelveen, hun overleden geliefden blijven koesteren in hun bewuste leven! Het leven gaat door, dat is waar. Geleidelijk aan, stap voor stap, creëer je de dagelijkse gang weer. Vind je je plek in de samenleving weer. En de ervaring met de geliefde wordt tot inspiratiebron.

Mohamed El Bachiri is van oorsprong Marokkaans en woont in de Brusselse wijk Molenbeek, is moslim en metrobestuurder, die zijn grote liefde en moeder van hun 3 kinderen verloor tijdens de aanslagen in Brussel op 22 maart 2016. Als eerbetoon aan de liefde van zijn leven, zijn vrouw, schreef hij een boodschap over liefde en medemenselijkheid. ‘We zijn allemaal broeders.’ Zijn kinderen vragen aan hem: ‘Is iemand die zoiets doet ook een broeder?’ Zijn antwoord aan hen en ons: ‘Ja, dat is ook een broeder, maar een broeder die een verkeerd pad heeft gekozen. Als mens blijft hij je broeder, ook al heeft hij het allerergste gedaan.’ Zijn ouders stimuleerden de morele waarden van de islam: oprechtheid, vriendelijkheid, eergevoel en woord houden. Thuis werd er vijf keer per dag gebeden. Hij herkent deze waarden ook in andere godsdiensten en keurt elk extreem fundamentalisme af, zowel van de eigen als andere godsdiensten. Hij houdt in zijn boek een pleidooi voor de religie van de liefde, die allen verbindt. Een pleidooi voor menselijke daden vanuit de rede en het hart. Met het ontdekken van ieder ander mens in diens geschiedenis vanuit zelfvertrouwen en gelijkwaardigheid. Hij legt het woord Jihad uit vanuit de letterlijke taalbetekenis: De strijd, de inspanning om je eigen hartstochten te beteugelen …

Om met Mohamed te spreken: ‘Als jij Liefde bent, heb ik dezelfde godsdienst … Een leven zonder liefde is een wereld zonder zon. Ik heb liefde nodig als de lucht die ik adem. Als het water dat ik drink. Loubna, Liefde van mijn leven. Tot aan mijn laatste snik, blijf je in mijn geest.’

Zo geworteld in liefde zijn, waar ik woon, werk en leer. Dat geeft geluk met een lach en een traan. Evenwicht wil zeggen gelijkmoedigheid als het gaat om lof of afkeuring; en dat vinden is heel belangrijk. Voor evenwicht is vaardigheid nodig. En voor vaardigheid is deskundigheid nodig. Wortelliefde leren en gefrustreerde liefde afleren …